Het verrassen van een gecamoufleerde inktvis geeft je duiken meer pit, dus hier zijn een paar inzichten in het geheime leven van inktvissen.
Voortplanting
Parende inktvissen richten hun lichamen kop aan kop zodat het mannetje een verzegeld pakketje sperma in een buidel onder de mond van het vrouwtje kan overbrengen. Het vrouwtje vlucht vervolgens naar een rustige plek waar ze eitjes uit haar holte haalt en deze over het sperma heen schuift, waardoor ze worden bevrucht. Als er meerdere keren sperma wordt afgezet, is het degene die achteraan in de rij staat, dat wil zeggen degene die het laatst heeft afgezet, die wint.
De eieren worden dan vaak verdeeld in legsels die bedekt zijn met sepia, zowel om ze te laten hechten als mogelijk ook om ze te camoufleren met hun omgeving. Inktvissen kunnen ongeveer 200 eieren leggen in legsels, vaak in de nabijheid van die van andere wijfjes. Na 2 tot 4 maanden komen de jongen uit als kleine versies van hun ouders met een voorraad dooier die hen voedt tot hun eerste prooi.
Levenscyclus
In tegenstelling tot hun neven inktvissen en octopussen, zijn baby-inktvissen reeds zeer ontwikkeld en onafhankelijk zodra ze uit het ei komen. Ze beginnen onmiddellijk met het opsporen van kleine schaaldieren en gebruiken instinctief al hun natuurlijke roofwapens. Ondanks hun ongelooflijke scala aan verdedigings- en aanvalsmechanismen en hun duidelijke intelligentie, leven inktvissen niet erg lang. Ze leven ergens tussen 18 en 24 maanden en de vrouwtjes sterven kort na het kuitschieten.
Predatie
De belangrijkste roofdieren van inktvissen zijn haaien, vissen en andere inktvissen. Dolfijnen vallen ook inktvissen aan, maar eten vreemd genoeg alleen de koppen. De eerste vorm van verdediging die de inktvis waarschijnlijk zou gebruiken, zou zijn om te proberen niet opgemerkt te worden door roofdieren door gebruik te maken van hun opmerkelijke camouflage, waardoor ze in een oogwenk op koraal, rotsen of zeebodems lijken. Net als zijn andere neef, de inktvis, kan een inktvis inkt in het water spuiten, waardoor hij zijn potentiële rover in een desoriënterende wolk van vies smakende duisternis hult.
Verspreiding
Inktvissen komen op grote schaal voor, afhankelijk van de soort. De Europese zeekat bijvoorbeeld komt voor in de hele oostelijke Atlantische Oceaan, van Scandinavië tot Zuid-Afrika en de Middellandse Zee. De meeste andere soorten, zoals de flamboyante inktvis, worden aangetroffen in Aziatische wateren en in Australazië. Zij komen niet voor in Amerikaanse wateren.
Ecologische overwegingen
In het algemeen staan inktvissen niet hoog op de lijsten van bedreigde diersoorten en er zijn niet veel gegevens over hun populatieaantallen. Commerciële vissers in Zuid-Australië vangen tijdens het paaiseizoen echter tot 71 ton, zowel voor menselijke consumptie als voor gebruik als aas. Gezien hun korte levensduur en het feit dat zij slechts eenmaal in hun leven kuit schieten, zijn de gevaren van overbevissing duidelijk. Momenteel zijn er geen beheersbeperkingen om het aantal inktvissen dat mag worden gevangen te beperken, maar er wordt druk uitgeoefend om de reuzeninktvis op de lijst van bedreigde diersoorten te plaatsen.
Duikplekken
Er zijn veel fantastische bestemmingen om met inktvissen te duiken. Deze fascinerende wezens zijn te vinden in de hele Indo-Pacific regio. Inktvissen komen veel voor in de duikbestemmingen Australië, Maleisië, Myanmar, Thailand en Indonesië.
Gavin Macaulay is marketingdirecteur van Dive The World, dat duikers wil helpen de perfecte duikvakantie te vinden in een aantal van ‘s werelds meest opwindende duikbestemmingen. Hij geeft meningen en advies over duikgerelateerde onderwerpen gebaseerd op zijn eigen ervaringen.